Για μένα είναι ηρωϊδα ναι.. κάθε γυναίκα, παιδί, ανθρωπος που ερχεται αντιμετοπος με τον καρκίνο είναι ήρωας. Ηρωας γιατι παλεύει ενάντια σε μια νόσο που θέλει να εγκατασταθεί μόνινα στον οργανισμό και να τον διαλύσει. Ολοι αυτοι παλεύουν για να τον νικήσουν.
Της Ελενας Τσιακουπη (Στήλη: Αληθινές ιστορίες της Ελενας)
Παλεύουν με την ψυχολογία τους, με το περιβάλλον τους, με την ιδια την ασθένεια, με τις χημειοθεραπείες.
Αυτη τη φορά σας γράφω μέσα απο την στηλη μου «Αληθινές Ιστορίες της Ελενας» για την περιπέτεια που περνά ενας δικός μου άνθρωπος!
Η Γιώτα Κουφαλίδου είναι ενας ανθρωπος που γνωρίζω χρόνια. Πάντα θετικός, δοτικός. Τελειομανής σε ολα. Δε θα μπορούσε να αφήσει τον καρκίνο να την γονατίσει. Οχι δε θα το επετρεπε.
Μια δυναμική παρουσία σαν τη Γιώτα οσο και αν μέσα της μπορει να λυγίζει τόσο πιο δυναμη παίρνει απο την οικογένεια και το γιό της να στεκεται εκει να το παλέψει.
Και το πάλεψε και το νικά. Καρκίνο στο μαστό, το ομολόγησε η ίδια. Μπορεί να το γνωρίζαμε αλλα ολοι σεβαστήκαμε το απόρρητο, δεν μιλήσαμε μεχρι να θελήσει η ίδια να το πει.
Τωρα που το ειπε μπορώ και δημόσια να πω, οτι ο καρκίνος- (ναι εχει ονομα και πρεπει αν το λεμε με το ονομα του)… εχει γερούς αντιπαλους. Στη περίπτωση αυτή τη Γιώτα, η οποία στάθηκε βράχος απο τη πρώτη μερα που διαγνώσθηκε.
Ξερετε δεν ειναι ευκολο και σιγουρα δεν αδικούμε κανενα ασθενη με καρκίνο που λυγίζει. Δε μπορεις να κανεις αλλιως σε καποιες περιπτώσεις. Εχει να κάνει και με το μέγεθος του καρκίνου αλλα και με την ψυχολογία του ασθενή αλλα και του γυρω περιβαλλοντος του.
Η ψυχολογια ειναι το Α και το Ω. Η Γιώτα είπε «δε θα σε αφήσω να με νικήσεις»… ! Εκανε οτι της ειπαν οι γιατροι. Μπηκε στη δυσκολη διαδικασία των χημειοθεραπειών, κουρεψε το μαλλι και παρολα αυτά συνεχίζει να βλεπει τον εαυτο της στον καθρεύτη και να χαμογελα επειδη ξέρει πως θα βγει νικήτρια.
Θα μου πειτε.. «καλα γιατι δεν εγραψες και για αλλους που εχουν καρκινο ή τον νικησαν»… θα σας πω οτι… τοσο κοντα μου σε ανθρωπο δικό μου δεν χτυπησε ο καρκίνος. Μπορει να γραφαμε γενικα παντα για τον καρκινο αλλα αυτή τη φορά πηρε ονομα και επώνυμο στον κλειστο μου φιλικό κύκλο. Και αυτό δε μπορούσα να το παραβλέψω.
H Γιώτα ηταν ο ανθρωπος που απο την πρωτη στιγμη της γνωριμίας μας στο πλατό του ΡΙΚ πριν 8 χρονια σχεδόν μου εδινε συμβουλες , ηταν ο ανθρωπος που αμεσως εδεσε η χημεία μας, για ενα περιεργο λογο η εμπιστοσυνη χτιστηκε αμέσως. Ειναι ο ανθρωπος που λιγο να του δωσεις θα στο επιστρέψει στο δεκαπλάσιο. Και αυτο δε μπορουσε ποτε να με αφήσει ασυγκίνητη. Εχω πάρει πολλά απο τη Γιώτα, ακόμα και απο τον τρόπο που υποδέχεται τους καλεσμένους στο σπίτι…. ακόμα και στην τελειομανία στη δουλειά της. Το να δουλεύεις μαζί της (περα απο το φιλικό κομμάτι) … σε μαθαίνει την πειθαρχία, τη συγκέντρωση στο στόχο, τον φουλ επαγγελματισμό. Δεν ειναι απλα μια συνεργάτιδα για μενα αλλα μια φιλη!
Και ολο αυτο που περνά και πως το αντιμετωπίζει και τι μηνυματα δίνει προς τα εξω…ειναι η ελπιδα για ολους οσους εχουν χτυπηθεί απο τον καρκίνο. Διοτι οτι και να λεμε τα δημόσια προσωπα παντα εχουν μια «χ» επιρροη στο κοινό και η Γιώτα μιλησε ανοιχτά δινοντας το δικό της μηνυμα σε ολους οσους περνούν το ιδιο.
Γιωτα για μενα εισαι η ηρωϊδα που γνώρισα… Ειμαι περήφανη για σενα! Σε αγαπώ!!
socialista.com.cy
