Δεν είναι ότι δεν μας αγαπάει κανείς άλλος εκτός από τη μαμά μας. Δεν είναι ότι ο μπαμπάς μας αγαπάει ή μας νοιάζεται λιγότερο ή ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι μέσα και έξω από την οικογένεια που δεν θέλουν τίποτα άλλο εκτός από το καλό μας. Απλά -όπως και να το κάνουμε- σαν την μαμά… δεν έχει. Μάνα είναι μόνο μία, γιατί…
Μάνα είναι μόνο μία, γιατί μόνο η μαμά σου ξέρει ποιο ακριβώς νούμερο παπούτσι φοράς, ποια μπλούζα σου πάει και ποια δεν σε κολακεύει καθόλου. Μόνο η μαμά σου ξέρει ποια εμβόλια δεν έχεις κάνει, ποιες αρρώστιες δεν έχεις περάσει και ποιες ακριβώς είναι οι ανάγκες σου σε κάθε περίσταση.
Σαν την μαμά δεν έχει, γιατί κανείς δεν έχει θυσιάσει τόσα για ‘σένα όσα εκείνη. Προκειμένου να σε μεγαλώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, έκανε θυσίες σε προσωπικό χρόνο, καριέρα, χρήματα, ανάγκες.
Κανείς δεν σε ξέρει τόσο καλά όσο η μαμά σου, γιατί -πολύ απλά- εκείνη σε ξέρει πριν καν υπάρξεις ή, καλύτερα, πριν υπάρξεις σαν μέλος αυτού του κόσμου. Σε ξέρει από τότε που ήσουν σώμα στο σώμα της.
Δεν υπάρχει κανείς που θα ενδιαφερθεί τόσο όσο η μαμά σου για την κατάσταση της υγείας σου. Ήταν εκεί για να απαλύνει τον πόνο σου από τον πρώτο κολικό και το πρώτο δόντι, ήταν εκεί για να φτιάξει σούπες, να σου δώσει ανά οκτάωρο την αντιβίωσή σου και να σου διαβάσει παραμύθια για να κοιμηθείς όταν ο πυρετός σε έψηνε. Και όπως ένιωθε τότε που ήσουν πέντε και τα παιδικά σου μάγουλα αναψοκοκκίνιζαν από τη γρίπη, έτσι ακριβώς θα νιώσει όταν ως 30 χρονών γυναίκα θα πέσεις στο κρεβάτι με μια ίωση.
Η μαμά σου ξέρει τι σκέφτεσαι και τι θέλεις πριν το πεις, χωρίς να το πεις, χωρίς καν να το σκεφτείς, γιατί -τα είπαμε και πριν- σε ξέρει πριν σε γνωρίσει ο κόσμος.
Ποιος άλλος έχει καθαρίσει εμετούς, μύξες, σάλια, πύον και ο Θεός ξέρει τι άλλο από πάνω σου χωρίς ίχνος διαμαρτυρίας;
Ποιος άλλος είχε την υπομονή να απαντήσει τριανταπέντε φορές στην ίδια ερώτηση;
Ποιος άλλος σου έχει φτιάξει ξεχωριστό φαγητό, χωρίς πιπεριά ή κρεμμύδι ή τυρί, γιατί οι ιδιοτροπίες σου είναι γι’ αυτόν διαταγές;
Είσαι το κέντρο της ζωής της από τη στιγμή που έμαθε ότι μένεις μέσα στην κοιλιά της, γι’ αυτό κατέχει δικαιωματικά τον τίτλο του ανθρώπου που σε νοιάζεται περισσότερο και βαθύτερα απ’ τον καθένα.
Υπάρχει κανείς άλλος εκτός από τη μαμά σου που πραγματικά να πονάει όταν πονάς, να κλαίει όταν κλαις και να μουδιάζει από χαρά όταν ευτυχείς;
