Παρότι τα παιδιά μας προσαρμόστηκαν ευκολότερα από εμάς τους ενήλικες στη νέα πραγματικότητα που έφερε η πανδημία, οι επιπτώσεις στην ψυχολογία τους δεν άργησαν να φανούν. Ο εγκλεισμός, η τηλεκπαίδευση και η κοινωνική απομόνωση τα δυσκολεύουν καθημερινά ενώ φαίνεται πώς έχουν επηρεαστεί πολύ απ’ ότι συμβαίνει γύρω τους. Μάλιστα, μια αναγνώστρια μας έστειλε το γράμμα του παιδιού της στον Άγιο Βασίλη, στο οποίο αντί για δώρα ζητάει να δει τους φίλους τους και να αγκαλιάσει τους τους παππούδες του – με άλλα λόγια τα αυτονόητα…
«Γεια σου Άγιε Βασίλη,
Είμαι ο Δημήτρης και φέτος σου στέλνω νωρίτερα το γράμμα σου γιατί δεν ξέρω αν θα το λάβεις στην ώρα του. Αρχικά, θα ήθελα να σε ρωτήσω αν είσαι καλά στην υγεία σου ή αν κόλλησες κορονοϊό. Ελπίζω να είσαι καλά γιατί φέτος σε χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ!
Σε λίγες ημέρες πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν θέλω κάποιο παιχνίδι. Η μαμά μου λέει πως επειδή είσαι άγιος μπορείς να κάνεις θαύματα και να πραγματοποιήσεις ευχές. Αν μπορείς λοιπόν θα ήθελα φέτος αντί για δώρα να κάνεις τα πράγματα όπως ήταν πριν τον κορονοϊό.
Μου λείπει να παίζω με τους φίλους μου στο πάρκο μετά το σχολείο. Ακόμα και το ίδιο το σχολείο μου λείπει! Τα διαλείμματα και οι πλάκες που κάνω με τον Ανδρέα και την Γιώτα. Επίσης, δεν θέλω να φοράω άλλο τη μάσκα. Ούτε όταν βγαίνουμε με τους γονείς μου για να ψωνίσουν, ούτε όταν πηγαίνω σχολείο.
Όλα μου φαίνονται δύσκολα και δεν έχω διάθεση ούτε να διαβάσω, ούτε να παίξω. Κάθε μέρα όλα είναι ίδια και τίποτα δεν αλλάζει! Ακόμη και τώρα τα Χριστούγεννα, που είναι οι αγαπημένες μου διακοπές, βαριέμαι πολύ. Πέρυσι, πηγαίναμε πολλές βόλτες με τους γονείς μου και την αδερφή μου. Περπατούσαμε στο κέντρο που ήταν όλα στολισμένα, είδαμε παραστάσεις στο θέατρο και επισκεφτήκαμε και το πάρκο σου στο λούνα παρκ, όπου παίξαμε πολλά παιχνίδια.Ήταν τόσο ωραία, όμως, τα πάντα φέτος είναι κλειστά. Οπότε πρέπει να μείνουμε στο σπίτι να κάνουμε τα ίδια και τα ίδια…
Μου λείπει η γιαγιά και ο παππούς. Είναι στο χωριό και έχω να τους δω από το καλοκαίρι. Είναι οι μόνοι παππούδες που έχω και περνάω πολύ ωραία μαζί τους. Αν δεν είχαμε κορονοϊό θα είχαμε πάει να τους δούμε και θα κάναμε εκεί τις διακοπές μας και θα έβλεπα και τα ξαδέρφια μου. Θα έτρωγα τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα της θείας μου, η οποία είναι η καλύτερη μαγείρισσα στον κόσμο!
Η γιαγιά θα με έπαιρνε πολλές αγκαλιές και με τον παππού θα παίζαμε πολλά παιχνίδια. Αλλά δεν κάνει, γιατί μπορεί να τους κολλήσω και ας μην είμαι άρρωστος! Αφού είσαι Άγιος και μπορείς να κάνεις τόσα θαυμαστά πράγματα, δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να εξαφανίσεις τον κορονοϊό;
Θέλω να μαζευόμαστε στα σπίτια των φίλων μου και τα σαββατοκύριακα να πηγαίνουμε σινεμά και μετά να τρώμε όλοι μαζί μπέργκερ. Σε παρακαλώ, κάνε τα όλα όπως πριν που ήταν φυσιολογικά. Και εγώ σου υπόσχομαι ότι θα διαβάζω περισσότερο και δεν θα κάνω αταξίες, ούτε θα πειράζω την αδερφή μου.
Καλέ μου Άγιε Βασίλη, αλήθεια, μην μου φέρεις δώρο! Το μόνο που σου ζητώ είναι να μην αρρωστήσει κανείς και να μπορώ να παίξω με τους φίλους μου. Και να αγκαλιάσω τη γιαγιά και τον παππού. Σε παρακαλώ!
Με αγάπη,
Δημήτρης
Υ.Γ.: Όταν έρθεις μην ξεχάσεις να φοράς και εσύ τη μάσκα σου, γιατί η μαμά μου έχει ζάχαρο.»
