Οι εξετάσεις πλησιάζουν για πολλά παιδιά που έχουν ήδη επιβαρυνθεί συναισθηματικά και ψυχολογικά, λόγω του κατ’ οίκον περιορισμού και της πανδημίας. Το άγχος μπορεί να χτυπήσει κόκκινο, ειδικά στις περιπτώσεις που κρύβεται πίσω από έναν παθολογικό μανδύα.
Οι κρίσεις πανικού είναι μια εξαιρετικά δύσκολη εμπειρία και για όσους τη βιώνουν αλλά και για τους ανθρώπους που παρατηρούν αυτό που συμβαίνει. Στην προκειμένη περίπτωση, οι γονείς σαν θεατές πολλές φορές πανικοβάλλονται και μοιάζουν ανήμποροι, μιας και δεν γνωρίζουν πως μπορούν να βοηθήσουν για να κάνουν τα παιδιά τους να αισθανθούν καλύτερα.
Τι είναι όμως η κρίση πανικού;
Τα δεν πρέπει…
Όταν ένα παιδί ή ένας έφηβος βιώσει μια κρίση πανικού είναι σχεδόν σίγουρο πως θα ξανά συμβεί ή αν όχι τα επίπεδα του γενικότερου άγχους θα είναι πιο ψηλά σε σύγκριση με άλλους εφήβους. Σίγουρα οι γονείς είναι άνθρωποι και μπορεί να νιώσουν άβολα με το ξέσπασμα μιας κρίσης από το παιδί τους ή ακόμα και φόβο.
Φράσεις όπως: «Έλα τώρα ηρέμησε. Ξέχασε το!» ή «με τρομάζεις έτσι όπως κάνεις» δεν πρέπει να λέγονται σε στιγμές που το παιδί χάνεται μέσα σε μια κρίση πανικού.
Άλλωστε, και το ίδιο σκέφτεται πόσο θα ήθελε να μπορεί να ελέγξει τον φόβο του, αλλά αδυνατεί να το κάνει, ειδικά, σε περιπτώσεις όπου δεν έχει ζητηθεί η κατάλληλη βοήθεια από Ψυχολόγο ή Ψυχίατρο, είτε από άγνοια είτε λόγω φόβου του στίγματος.
Μπορεί το παιδί μετά από κάθε κρίση να θέλει να μείνει μόνο, κάτι που πρέπει να γίνει σεβαστό ή μπορεί να θέλει τη σιωπηλή παρουσία του γονέα στο πλευρό του, που εκείνη τη στιγμή είναι κάτι που πραγματικά μπορεί να βοηθήσει. Έρευνες έχουν δείξει ότι η πιο αποτελεσματική διαχείριση των κρίσεων πανικού στην παιδική/ εφηβική ηλικία είναι ένας συνδυασμός Γνωσιακής Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας με φαρμακευτική αγωγή, όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Όμως τι μπορώ να κάνω σαν γονιός τη στιγμή που συμβαίνει…;
Αρχικά θα πρέπει να αποδεχθείτε και μην αμφισβητήσετε τα συναισθήματα φόβου που βιώνει το παιδί σας εκείνη τη στιγμή. Ακόμα και αν θεωρείτε τον φόβο του εντελώς παράλογο, πρέπει να είστε εκεί ακόμα και αν δεν μπορείτε να το καταλάβετε. Μια φράση που μπορεί να βοηθήσει είναι: «Νιώθω ότι κάτι σε αγχώνει πολύ. Φοβάσαι; Πες μου πως μπορώ να βοηθήσω;». Επιπλέον, μετά το πέρας της κρίσης πανικού μπορείτε να ρωτήσετε το ίδιο το παιδί σας τι θα έβρισκε βοηθητικό και ευεργετικό για το ίδιο.
Κάποιες πρακτικές συμβουλές μπορεί να περιλαμβάνουν, την μείωση της θερμοκρασίας του παιδιού κατά τη διάρκεια της κρίσης με την τοποθέτηση μιας κρύας πετσέτας στο μέτωπο του, αερόβια άσκηση για 20’, όταν το παιδί αρχίζει να νιώθει πως μια κρίση πανικού είναι κοντά, καθώς η αύξηση των καρδιακών παλμών θα μειώσει το κύμα άγχους και φόβου. Τέλος, η ελεγχόμενη αργή αναπνοή με 5-6 βαθιές ανάσες το λεπτό μπορεί να ηρεμήσει σταδιακά το παιδί και βοηθήσει στον έλεγχο μιας κρίσης πανικού.
Όταν το παιδί/ έφηβος αντιμετωπίζει κρίσεις πανικού η πιο σωστή προσέγγιση είναι η επίσκεψη σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας είτε ψυχολόγο είτε ψυχίατρο (ανάλογα με την ένταση και τη συχνότητα των συμπτωμάτων), ώστε να δοθούν συμβουλές υποστήριξης με βάση τα ατομικά χαρακτηριστικά ανά περίπτωση.
Πηγή: Melapus Team
