Οι εγκέφαλοι των παιδιών ξεχωρίζουν και επεξεργάζονται την φωνή της μητέρας τους πολύ περισσότερο από τις φωνές γυναικών που δεν ξέρουν, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από την Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου του Στάνφορντ.
Οι περιοχές του εγκεφάλου που ανταποκρίνονται περισσότερο στη φωνή της μητέρας εκτείνονται πέρα από τις ακουστικές περιοχές και συμπεριλαμβάνουν εκείνες που επεξεργάζονται το συναίσθημα και την ανταμοιβή, τις κοινωνικές λειτουργίες, την ανίχνευση του τι είναι σχετικό και την αναγνώριση προσώπων.
Η μελέτη, η οποία είναι η πρώτη που αξιολογεί απεικονίσεις/τομογραφίες του εγκεφάλου παιδιών την στιγμή που ακούν τις φωνές των μητέρων τους, δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό στα Proceedings of the National Academy of Sciences. Η δύναμη των συνδέσεων/συνάψεων μεταξύ περιοχών του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται από τη φωνή της ίδιας της μητέρας του παιδιού γίνονται εργαλείο πρόβλεψης των ικανοτήτων κοινωνικής επικοινωνίας των παιδιών αυτών, προσθέτουν οι επιστήμονες.
“Πολλές από τις κοινωνικές, γλωσσικές και συναισθηματικές μας δεξιότητες συνδέονται με την εγκεφαλική λειτουργία στην αναγνώριση της φωνής της μητέρας μας (…) Αλλά ξέρουμε πολύ λίγα για το πώς ο ίδιος ο εγκέφαλος οργανώνεται γύρω από αυτή την πολύ σημαντική πηγή ήχου. Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει μέχρι σήμερα ότι η φωνή της μητέρας έχει τέτοια γρήγορη πρόσβαση σε τόσα πολλά διαφορετικά συστήματα του εγκεφάλου”, υποστηρίζει ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, δρ Daniel Abrams, καθηγητής Ψυχιατρικής και Συμπεριφορικών Επιστημών.
Προτίμηση για τη φωνή της μητέρας
Δεκαετίες έρευνας έχουν δείξει ότι τα παιδιά προτιμούν τον ήχο της φωνής της μητέρας τους. Σε μια μελέτη, νεογνά μόλις 1 ημέρας διαπιστώθηκε ότι ρουφούσαν πιο ενεργά μια πιπίλα όταν άκουγαν τον ήχο της φωνής της μαμάς τους, σε αντίθεση με τις φωνές άλλων γυναικών. Ωστόσο, ο μηχανισμός πίσω από αυτή την προτίμηση δεν είχε προσδιοριστεί ποτέ.
Η τελευταία μελέτη εξέτασε 24 παιδιά ηλικίας 7 έως 12 ετών. Όλα είχαν δείκτη νοημοσύνης τουλάχιστον 80, κανένα δεν είχε κάποια αναπτυξιακή διαταραχή και όλα είχαν μεγαλώσει μαζί με τις βιολογικές τους μητέρες. Οι γονείς απάντησαν σε ένα τυποποιημένο ερωτηματολόγιο σχετικά με την ικανότητα του παιδιού τους να αλληλεπιδρά και σχετίζεται με τους άλλους. Και πριν από τις σαρώσεις/τομογραφίες του εγκεφάλου, οι επιστήμονες μαγνητοφώνησαν την μητέρα του κάθε παιδιού να προφέρει τρεις “λέξεις” χωρίς κανένα νόημα και ασύνδετες μεταξύ τους.
“Σε αυτή την ηλικιακή ομάδα, όπου τα περισσότερα παιδιά έχουν αναπτύξει αρκετά τις γλωσσικές τους δεξιότητες, δεν θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε λέξεις που να έχουν νόημα, διότι αυτό θα μπορούσε να αναγνωριστεί από ένα εντελώς διαφορετικό σύνολο εγκεφαλικών κυκλωμάτων από εκείνα που θέλαμε να μελετήσουμε”, διευκρίνισαν οι επιστήμονες.
Δύο μητέρες των οποίων τα παιδιά δεν συμμετείχαν στην μελέτη και οι οποίες δεν είχαν συναντήσει ποτέ κάποιο από τα παιδιά στη μελέτη, μαγνητοφωνήθηκαν επίσης να προφέρουν τις ίδιες τρεις “λέξεις”. Αυτές οι μαγνητοφωνήσεις χρησιμοποιήθηκαν ως μέτρο σύγκρισης.
Μαγνητική τομογραφία
Οι εγκέφαλοι των παιδιών σαρώθηκαν με μαγνητική τομογραφία, την στιγμή που άκουγαν ένα σύντομο ηχητικό κλιπ από τις “λέξεις” που είχαν ηχογραφηθεί νωρίτερα, τόσο από την ίδια τους την μητέρα, όσο και από τις άγνωστες σε αυτά γυναίκες. Διαπιστώθηκε ότι, ακόμα και σε ηχητικά κλιπ διάρκειας μόλις 1 δευτερολέπτου, τα παιδιά μπορούσαν να προσδιορίσουν τις φωνές των δικών τους μητέρων με ακρίβεια της τάξης του 97%.
Οι περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνταν περισσότερο στην φωνή της μητέρας από ό,τι στις φωνές των αγνώστων γυναικών περιελάμβαναν ακουστικές περιοχές, όπως πρωτεύον ακουστικός φλοιός, περιοχές του εγκεφάλου που χειρίζονται τα συναισθήματα, όπως η αμυγδαλή, περιοχές του εγκεφάλου που ανιχνεύουν και προσδιορίζουν την “επιβράβευση”, όπως ο μεσομεταιχμιακός και μέσος προμετωπιαίος φλοιός, περιοχές που επεξεργάζονται τις πληροφορίες για τον εαυτό, καθώς και περιοχές που εμπλέκονται στην αναγνώριση και επεξεργασία των προσώπων.
“Το πλήθος των περιοχών που ερεθίζονταν στον ήχο της φωνής της μητέρας, ήταν πραγματικά κάτι πολύ περίεργο”, είπαν οι ερευνητές.
Τα παιδιά, των οποίων οι εγκέφαλοι έδειξαν ισχυρότερο βαθμό σύνδεσης μεταξύ όλων αυτών των εγκεφαλικών περιοχών, όταν άκουγαν την φωνή της μητέρας τους, επέδειξαν επίσης ισχυρότερη ικανότητα κοινωνικής επικοινωνίας, γεγονός που υποδηλώνει ότι η αύξηση της συνδεσιμότητας αυτών των περιοχών του εγκεφάλου είναι ένα νευρωνικό αποτύπωμα για αυξημένες ικανότητες κοινωνικής επικοινωνίας στα παιδιά.
